هرچه #فرهنگ بالاتر و
رفتارها پیچیده‌تر می‌شود فرهنگ مادری، مؤثرتر و مهم‌تر می‌شود. فرهنگ مادری یعنی
تفکر و شناخت. اگر کسی نتواند به زبان مادری #آموزش ببیند و به آن زبان، متن تولید
کند، در پروسه شناخت، نقیصه ایجاد می‌شود. و اینجاست که اختلال هویت پیش می‌آید.
درست است که با زبان دوم
می‌تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد اما در زبان دوم عمق وجود ندارد. زبان مادری
بخش مهمی از #هویت جوهری خویشتنِ خویش انسان است. هنر و فرهنگ، علم نیست که تجربی
و دو دو تا چهارتا باشد، فرهنگ و #هنر با هیجان #ارتباط دارد. در این حوزه، زبان
مادری حرف نخست را می‌زند. این‌ها باید باهم باشند تا به غنی‌سازی تفکر بینجامد.
در فرهنگ و هنر، زبان
مادری در صدر نشسته است. بسیاری از زبان‌شناسان می‌گویند؛ "گوته" تنها
بخشی از #حافظ را فهمیده است و بخش بزرگی از آن مانده زیرا آن بخش، مال این خاک و
این زبان است که زبان مادریِ #گوته نبوده است.
کسی که به زبان مادری خود
نمی‌تواند، بخواند و بنویسد، درواقع بخش بزرگی از انفعالات مغزی و ذهنی خود
را به‌هیچ‌عنوان نمی‌تواند ارائه کند. وقتی
می‌خواهیم در درون خودمان با خودمان مسئله‌ای را حل کنیم یا هیجانات خود را ابراز
کنیم ، به زبان مادری نیاز داریم.
وقتی زبان مادری را یاد
نگرفته‌ایم، عمقی‌ترین فرآیند عاطفی و هیجانی خود را از دست می‌دهیم. انسان موجودی
هیجانی است. اگر هیجان را از انسان بگیریم، دچار بیماری می‌شود.
آموزش زبان دوم بدون
آموزش زبان مادری، به مغز آسیب وارد می‌کند. زبان مادری با هیجانات اصیل ما سروکار
دارد یعنی آغازگر #هیجان انسان است.
استاد "ژوان کارلوس
گودنزی" می‌گوید: زبان اساس هویت هر فرد را تشکیل می‌دهد و کودکانی که از
ابتدا به جای زبان مادری یک‌زبان بیگانه را فرا می‌گیرند در آینده دچار بی‌هویتی می‌شوند.